Wanneer leven en dood elkaar groeten
Over bezieling, verbinding en de reis van de ziel tussen hemel en aarde
Gisteren was een dag waarop leven en dood elkaar raakten.
Een dag waarop uitersten elkaar ontmoetten.
We begonnen met een sessie over bezieling. Over hoe je jouw leven mag vervullen met betekenis, en hoe dat zichtbaar is in je persoonlijke horoscoop.
Jeroen en ik hadden een persoonlijke sessie geboekt bij Peter Gerrickens. Vanuit ons #bezielingsprofiel gaf hij inzicht. Vooraf stuurde hij al wat informatie, en ik was reuze benieuwd — zeker omdat ik ook lessen volg bij Menno Noordervliet over hoe de Zwarte Lichten in ons leven werken. Fascinerend hoe iedere astroloog daar een eigen kijk en duiding aan geeft.
Iedere mens is uniek.
En het is bijzonder om te zien hoe mensen van wie we houden hun leven vormgeven, verbinding maken met zichzelf en de ander — en hoe uit die verbinding iets nieuws, iets moois ontstaat.
Ik geloof niet dat we mensen zomaar ontmoeten.
In mijn beleving raken hemel en aarde elkaar op verschillende manieren.
In de hemel leer ik over astrologie — hoe planeten zich tot elkaar verhouden, hoe sterren, vaste punten en aspectpatronen betekenis dragen.
En op aarde zijn mensen óók als planeten en sterren.
Ook wij beïnvloeden en worden beïnvloed.
Onze familie, het systeem waarin we geboren worden, lijkt op een cluster of constellatie. We horen bij elkaar, en toch heeft ieder daarin een unieke rol.
Vrienden die diep met ons verbonden zijn vormen soms ook een cluster. Anders dan familie, maar vaak juist intiemer op bepaalde lagen.
Het is maar hoe je kijkt.
Het systemische en het systematische blijven me intrigeren.
Verbanden ontdekken, patronen zien — dat is een manier van kijken die voor mij veel betekenis geeft.
Later op de dag waren we bij de rouwbijeenkomst van Petro van Engelen.
In het leven van Leonie Linssen heeft hij een diepe indruk achtergelaten — en niet alleen in haar leven, maar ook in dat van zovelen.
Bij overlijden en afscheid komen liefde, pijn en verbinding bij elkaar.
De dood is niet het einde van de ziel — wel van het aardse bestaan.
Leonie vertelde hoe Petro’s ziel aanwezig was bij zijn eigen afscheid. Hoe hij, met humor en helderheid, afscheid nam van zijn lichaam.
Zijn zielenreis gaat verder, in een andere dimensie.
Michael Newton beschrijft in De Zielenreis het bestaan tussen levens in. Ik kwam dit gedicht tegen dat me raakte — over het verband tussen micro- en macrokosmos:
Ademen
Eenzaam bevonden onder ’t flonkerstralen
Der najaarssterren boven de gerust-
geworden wereld, wordt zich ’t hart bewust:
Leven is niet veel meer dan ademhalen.
Maar dat is: in de diepten van dit dal
De oneind’ge ruimte tot zich in leiden.
En, na één wankel ogenblik van beiden,
Die te hergeven aan ’t beroofd heelal.
— J.C. Bloem
Tussen geboorte en sterven is het leven een reis van de ziel door de fysieke wereld.
Een wereld die verbonden is met de wereld boven ons.
Hoe wij die reis vormgeven — dat is aan ons.
En ademen…
Ademen is de basis van alles.
Om aanwezig te zijn.
Om te leven.
Om te verbinden.
Om te ontdekken wat het leven van ons vraagt.
Sophie Verheij
Praktijkadres: St. Jorisweg 48, 3311 PL, Dordrecht
Bank gegevens: NL74BUNQ2040832173 t.n.v. Via Sophia
Openingstijden en bereikbaarheid:
Maandag tot en met Vrijdag:
-> 09:00 tot 18:00
Zaterdag en Zondag:
-> Gesloten (per email bereikbaar op info@via-sophia.nl)
Jac. Bloem…
Ja, hij is van alle tijden 🙂