Innerlijke stemmetjes

Herken je de stemmetjes in je?
Alles gaat geweldig, en dan is er een stemmetje dat blijft zeuren.
Ik ontdekte ook zo’n stemmetje in mij. In mij zit een mokkend kind. Een kind dat bij alles zegt: is dit alles?
Waarom gebeurt er niets?
Mijn leven is het tegendeel van saai. Er gebeurt van alles. Ik zit in de achtbaan en in die achtbaan is er een stemmetje dat zegt; wanneer gaat er nu eindelijk eens wat gebeuren?
Dit stemmetje onderscheiden, terwijl alles goed gaat en het toch horen is belangrijk.
Wat heeft dit mokkend kind mij te zeggen?
Ik heb geprobeerd haar in een hoekje te laten zitten; ze bleef mokken.
Ik heb haar geprobeerd te overtuigen: ze bleef mokken.
Hoe kan ik mijn mokkende kind bereiken?

Ik probeerde van alles, de paradoxale benadering, de humorvolle benadering.
Er bleef niets anders over dan echt in contact te gaan met mijn mokkend kind.
Accepteren dat ze mokte. Wat was er aan de hand.
In het echte contact kon mijn mokkend kind iets laten zien.
Iets van haar pijn, iets van haar angst.

Mokkend kind

In mijn mokkend kind zit pijn en wantrouwen. Ze voelt zich niet gezien. Ze voelt zich niet erkend.
Het liefste wat ze wil is gezien worden, erkend worden.
Haar pijn uit ze op een negatieve manier, soms sarcastisch, soms bot.
Voor mij voelt het altijd hard aan. Maar mijn mokkend kind heeft zich hard gemaakt.
Pijn die niet gezien en niet erkend wordt, wordt hard en bitter.

Door contact te maken met het mokkend kind in mij kan de pijn geheeld worden. Door contact te maken kan ze getroost worden.
Het is de kunst om in contact te komen.
Ik krijg alleen maar contact als ik echt ben, als ik accepterend ben, als ik vol liefde en overgave ben.
En nog kan het zijn dat ze mij niet toelaat. Elke keer als het lukt om dat contact te maken wordt er ’n stukje pijn en verdriet losgelaten.
Het hoeft dan niet meer vastgehouden te worden.
Het kan steeds een beetje zachter worden.
Pijn die zo hard wordt kan je blik vertroebelen, zo vernauwen.
Alleen in zachtheid kan je blik opengaan.

We hebben allemaal delen in onszelf die gezien willen worden.
Je hoort ze als stemmetjes, opmerkingen of je ziet ze als gedachten flitsen.
Ze passen niet bij de situatie, maar ze zijn een deel in jou dat gezien wil worden. 
Met sommige delen kan je gemakkelijker in contact komen dan met andere delen.
Elk contact dat je kan maken, helpt jou bij je heelwording.

Zeven Tips om in contact te komen met innerlijke kinddelen

Tip 1.

Luister naar de stemmen die in je klinken.
We hebben allemaal stemmen in ons, het is soms een drukte van belang.
Luister wat er naar boven komt.
Heb aandacht voor hetgeen aandacht nodig heeft

Tip 2.

Er zijn verschillende stemmen in ons. Als het goed met je gaat, kan het zijn dat het een stuk rustiger in je wordt of juist niet. Het mokkend kind was me eerder niet opgevallen omdat er vaak op verschillende manieren aandacht van me gevraagd werd. Elke keer dat je in contact komt met een innerlijke stem, kan er een stuk pijn ingelost wordt. Als kind hebben we om ons aan te passen aan onze omgeving heel wat weg moeten stoppen. Dit heeft zich vertaald in innerlijke pijn, wat zich kenbaar maakt door oa. innerlijke stemmetjes.

Tip 3.

Het innerlijke kind deel/ de stemmetjes laten zich niet wegzetten. Ze zijn ze al te vaak gedaan weggezet. Je kunt ze niet overtuigen van het tegendeel of het het nu probeert met de paradoxale benadering, de humorvolle benadering, het stemmetjes laat zich niet het zwijgen opleggen.

Tip 4.

Accepteer het stemmetje en wat het te zeggen heeft. Het kan zijn dat jou bewuste zijn het niet zo ziet. Jouw bewuste zijn, verkeert nog in de aangepaste modus. Daar heeft het innerlijke stemmetje geen boodschap aan. Dat is klaar om zich steeds aan te passen. Het wil gehoord en gezien worden.

Tip 5.

Alleen door echt te zijn kan je in contact komen. Alleen door het stemmetje te nemen zoals het is, kan je horen wat het je te vertellen heeft en kan je de communicatie aangaan. Pas als jij openstaat voor de boodschap van je innerlijke stem, kan er een uitwisseling plaatsvinden. Pas dan is er contact.

Tip 6.

Door in contact te komen met je innerlijke kinddeel wordt dit deel wat altijd door jou ontkend of niet gezien werd, gezien. Erkenning en gezien worden is een belangrijk deel in het transformeren van de pijn. Zolang innerlijke pijn niet gezien wordt, kan het niet losgelaten worden. Blijft het vragen om erkenning.

Tip 7.

Het kan een heel proces zijn om oude pijn te zien, te erkennen. Elke keer dat het je lukt om in contact te komen met een innerlijk stemmetje, met een innerlijk deel van je zelf, wordt er oude pijn losgelaten. Hoeveel en hoe erg deze oude pijn is, is soms moeilijk in te schatten. Je kunt dit alleen ontdekken door aandacht te hebben voor wat er in je leeft.

Deze maand komt het ebook uit van angst naar passie.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.