Verandering, wat zegt je lichaam?

Verandering; wat zegt je lichaam?

Wat wil je dat er veranderd?

‘Tja ik moet wel realistisch blijven want……’

Hoe vaak is de overtuiging dat je realistisch moet blijven de reden om niet verder te dromen. Niet durven verder te kijken, omdat het te absurd is in je denken.

We geloven wat we onszelf vertellen, dat is wat anders dan te luisteren naar je inner voice.

We vertellen onszelf verhalen

We vertellen ons verhalen waarom we niet doen wat we moeten doen.

Waarom we geen stappen maken, waarom de ander ons moet geloven. We grijpen elk excuus aan om ons beter voor te doen dan we zijn. We vertellen het onszelf, we vertellen het de ander totdat we het zelf geloven.

En verontwaardigd dat we zijn als die illusie wordt doorgeprikt. Wat een gemeen iemand om dwars door die verhalen heen te prikken en te komen bij de essentie; dat we bang zijn om onszelf te laten zien zoals we echt zijn. Bang om afgewezen te worden, bang om er niet bij te horen.

Of we zijn bang dat onze diepste wens waar kan worden, en dat we dat niet aan kunnen. Stel je voor dat het inderdaad anders wordt, wil je dat wel echt? Dan gaan we veel te veel in het hoofd zitten, denken we veel te veel vooruit. En dan wijzen we onszelf af.

Angst voor afwijzing, angst voor uitsluiting

Zo herkenbaar. We zijn al zo vaak afgewezen, al zo vaak buiten gesloten. Door toedoen van anderen of onszelf. Als resultaat van acties die we inzette of waarin we betrokken waren. We zijn al zo vaak (ook in andere levens) terecht gesteld.

Vorige week kreeg ik een dé-armouring. Letterlijk betekent dit een ontwapening. Mijn lichaam, ook het jouwe, herinnert zich alles en bouwt bescherming op, zet het vast.

Bij de dé-armouring werd er getest waar de pijnpunten zaten, vastgesteld om ze daar na te behandelen. Dit was voor mij de eerste keer, daarmee is er maar een klein stuk behandeld kunnen worden. Onlangs had ik in een opstelling gezien, dat ik opgehangen was. Tijdens deze dé-armouring zag ik dat dat niet de eerste en niet de laatste keer was. Ik ben heel vaak een kopje kleiner gemaakt, mij werd heel vaak het spreken onmogelijk gemaakt. Ik zag beelden, ik zag situaties; ik voel dit is niet meer nodig; het mag bevrijd worden.

Het verklaart wel de angsten die eronder zitten. Zoals ik voel dat heel veel pijn in mijn lichaam vast zit, zo heb jij dat ook. Mogelijk nog on ontdekt, dat wil niet zeggen dat het er niet is. Je lichaam heeft een geheugen. Door op ontdekkingstocht te gaan in je lichaam, kan er veel ontmanteld worden.

Verandering; wat zegt je lichaam? Zeven tips

1. Veranderingen beginnen bij een wens, een verlangen. Ook al zijn er nog zoveel maars, er is een weg ook al gaat die stap voor stap

2. Denk niet te ver vooruit. Het eindpunt, de weg ernaar toe kunnen we vaak niet overzien. Maar we kunnen wel de eerste stap zien. Als je nu steeds één stap tegelijk doet, volgt de volgende vanzelf.

3. Verandering is geloven en vertrouwen dat het mogelijk is.

4. Laat de wens en het verlangen maar opborrelen. Zelfs als je niet weet hoe het mogelijk kan worden.

5. Ontdek waarin jij jezelf tegenhoud, veroordeel jezelf niet. Er kunnen zoveel redenen zijn.

6. Richt je aandacht, kijk naar wat je wel wil. Dat wat je aandacht geeft groeit.

7. Keulen en Aken zijn niet op één dag gebouwd. Veranderingen zijn er meestal ook niet in één dag. Wees blij, dat kun je er ook aan wennen.

Heb je vragen of wil je veranderen; neem contact op. Hier kun je het ebook downloaden.