Pijn ontmoet pijn

Pijn ontmoet pijn.

Heb je al eens ontdekt dat als jij een nieuwe auto wil kopen, dat je ineens heel veel mensen in ‘n auto rijden zoals jij? Zoals dat met de leuke dingen gaat, gaat dat ook met minder leuke dingen. In een situatie ontdek je zoveel pijn en dit wordt weerspiegeld in de ander.

Nu is het zo dat leuke dingen vrij gemakkelijk herkend worden, maar pijn….Pijn willen we vaak niet voelen, niet erkennen. En dan gebeurt er iets raars. In plaats van de ander als je spiegel te zien, zeggen we: Jij hebt dat of Jij doet dat bij mij.

Dat laatste is belangrijk: er wordt je iets aangedaan, waarin beiden worden geraakt. En dat gebeurt met zo’ n heftigheid, dat degene die er omheen staan zeggen: wat gebeurt er hier? Omdat de pijn er niet mag zijn, wordt ze met zo’ n kracht naar buiten gebracht dat de ander van z’n stuk wordt geblazen. De pijn die je in jezelf niet erkend wordt naar buiten geplaatst. Deze pijn heeft een geschiedenis. Er zit een oude pijnlijke ervaring onder die nog erg emotioneel geladen is; dat heet trauma.

We hebben allemaal van die pijnstukken die we in anderen tegenkomen. Als je de pijn als die van jou zelf herkent, ben je al halfweg. Deze pijn wil nl. gevoeld worden, want dan kan ze verwerkt worden en een plek krijgen. Pijn die niet (h)erkend wordt, heeft een drive. Het wil bewust worden.

Ons systeem is zodanig ingericht dat het altijd uit is om heel te worden. Daardoor komen al die pijnstukken met regelmaat naar buiten, zodat jij ze aan kan gaan. De confrontatie van jou pijn in contact met de ander is daarom een kans. Een kans om oude pijn te (h)erkennen, je oude wonden te helen en ze een plaats te geven in jou zijn.

Oude pijn aangaan gaat gepaard met veel emotie: er zit veel emotie (lading) op. Schaam je niet om je tranen te laten stromen. Het zijn de tranen van heling.

Zeven overwegingen bij Pijn ontmoet pijn.

1. Iets wat onbewust is, is niet ontwikkeld. Ontwikkeling kan alleen in bewustzijn plaatsvinden.

2. Als kind ben je niet in staat geweest om pijn aan te gaan; daardoor heb je het geparkeerd. Deze pijn komt nu als projectie naar buiten.

3. We zijn opgevoed om onze lieve, aardige, behulpzame en welke positieve kant dan ook maar te laten zien. Daarmee werden alle kanten die niet zo geaccepteerd weggezet. Onthoud: ‘Het niet gekozene ben je ook.’

4. In onze ongeaccepteerde kant (onze schaduw) zit zoveel kracht. Zolang we niet naar onze schaduw durven kijken blijven we eenzijdig in onze persoonlijke ontwikkeling.

5. Jezelf leren kennen met al je tegenstellingen brengt ontwikkeling en heelwording.

6. Iedereen heeft blinde vlekken, heb mededogen met de pijn van het innerlijke kind dat naar buiten komt. Ook die van jezelf. Het tegenkomen van oud zeer is een gelegenheid om je ermee te verzoenen of ervan af te komen.

7. Jouw ziel heeft dit levenspad gekozen. Vraag je af: wat wil mijn ziel leren door dit tegen te komen en mee te maken?

Herken je bovenstaande en voel jij je eigen pijn? Wil jij hulp om je eigen pijn aan te gaan? Neem dan contact op. Voor het gratis ebook, klik dan hier.

Vandaag vond ik het volgende in mijn mailbox: Tweelingzielen functioneren als spiegels voor dezelfde pijn. We zien het altijd gemakkelijker bij de ander dan bij onszelf. De tweespalt tussen de onvoorwaardelijke liefde die gevoeld en ervaren wordt, staat in schril contrast met dat wat er in het aardse hier en nu ervaren wordt en met wat botst met de persoonlijke waarden en normen. 

https://www.liefdedelen.nl/hoe-omgaan-met-pijn-en-gemis-na-afscheid-van-tweelingziel-8-tips/